دو گروه از مرگ نمی ترسند و از آن ابایی ندارند
یکی آنانکه همه چیزشان را باخته اند
و دیگر آنانکه همه چیز را بُرده اند...
ج.ح
________________________
پ.ن1: چقد حال همه بده... چه روزهای غمگینی... گذشته کجایی دقیقاً کجایی؟؟
پ.ن2:مث یه قایق متروک توی دریای جنوبم / دارم از توو پاره میشم به همه میگم که خوبم... :( مهدی موسوی
باید اعتراف کنم که یک آرزو را با خود به گور می برم:
خیلی دلم می خواهد وقتی که از دنیا رفتم، هر ده سال یکبار، از میانِ مُرده ها بیرون بیایم، خودم را به یک کیوسک برسانم و با وجود تنفری که از رسانه های جمعی دارم، چند روزنامه بخرم.
این آخرین آرزوی من است؛ روزنامه ها را زیرِ بغل می زنم، بعد کورمال کورمال به قبرستان برمیگردم و از فجایعِ این جهان باخبر می شوم.
و سپس، با خاطری آسوده، در بسترِ امنِ گورِ خود دوباره به خواب می روم.
با آخرین نفسهایم . . .
"لوئیس بونوئل"
غزل روزنه ایست برای فرار از شب هایی که بی خوابی امانم را می بُرد!
من از شلوغی دنیا خوشم نمی آید
از این همه دلِ تنها خوشم نمی آید
اگرچه خواهش بسیاری از تو داشته ام
از اعتراف زلیخا خوشم نمی آید
تو رفتی و شب و روزم پر از نبودن توست
از این همه شب یلدا خوشم نمی آید
از آن مسیر که رفتی_دلم که می گیرد
عبور می کنم اما خوشم نمی آید
خوشا به حال تو و عاشقانِ بعدی تو
از این قبیل پسرها خوشم نمی آید
به خاطر دل من به کسی نگاه نکن
ببند پنجره هارا , خوشم نمی آید
در انتظار کدامین بهار از پاییز
خوشم می آمد و حالا خوشم نمی آید؟
شروع شد غزلم با نگاه عاشقِ تو
تمام شد غزلم با خوشم نمی آید!
جعفر حبیبی
94/12/13
__________________________________________________________
پانوشت اول: برای دیگران شادی را میخواهم اما برای خودم غم.. را. غمی که با یک غزل تمام می شود!
پانوشت دوم: می دیدمِت , دست و پامُ گم می کردم!!
دست و پام پپیشکش! خودت کجایی که پیدات نیست؟!
