غم تنهایی اسیرت میکنه
تا بخوای بجنبی پیرت میکنه
____________________
پ.ن: عازم دانشگاهم و تو فکر سفر و بقیه ی زندگی ...
فعلاً کوتاه مینویسم دردهامو... عذر
;)
منوی بلاگ
بایگانی
- دی ۱۳۹۹ (۱)
- آذر ۱۳۹۹ (۴)
- آبان ۱۳۹۹ (۴)
- فروردين ۱۳۹۹ (۱)
- اسفند ۱۳۹۸ (۱)
- آذر ۱۳۹۸ (۳)
- آبان ۱۳۹۸ (۳)
- شهریور ۱۳۹۸ (۲)
- مرداد ۱۳۹۸ (۲)
- تیر ۱۳۹۸ (۱)
- ارديبهشت ۱۳۹۸ (۲)
- اسفند ۱۳۹۷ (۲)
- بهمن ۱۳۹۷ (۷)
- آذر ۱۳۹۷ (۲)
- آبان ۱۳۹۷ (۱۱)
- مهر ۱۳۹۷ (۲)
- شهریور ۱۳۹۷ (۱)
- مرداد ۱۳۹۷ (۵)
- تیر ۱۳۹۷ (۳)
- دی ۱۳۹۶ (۱)
- آذر ۱۳۹۶ (۱)
- مرداد ۱۳۹۶ (۱۰)
- تیر ۱۳۹۶ (۴)
- خرداد ۱۳۹۶ (۳)
- ارديبهشت ۱۳۹۶ (۴)
- فروردين ۱۳۹۶ (۱)
- اسفند ۱۳۹۵ (۲)
- بهمن ۱۳۹۵ (۸)
- دی ۱۳۹۵ (۱۳)
آخرین نظرات
- ۲۱ دی ۹۹، ۱۳:۵۳ - نام جوعجب دنیایی شده عجب
- ۵ تیر ۹۸، ۱۵:۰۹ - ♕αяαмεsн♕ ...:)
- ۵ اسفند ۹۷، ۲۳:۳۰ - ♕αяαмεsн♕ ...و همچنین رفتن ...
- ۵ اسفند ۹۷، ۲۲:۲۴ - ♕αяαмεsн♕ ...:)))
- ۳ اسفند ۹۷، ۲۲:۳۷ - ♕αяαмεsн♕ ...تولدت هپی باشه خوشحال باش البته ...
- ۳ اسفند ۹۷، ۲۰:۲۹ - لوستر کلاسیک سقفیتولدت مبارک.بی خیال
- ۲۵ بهمن ۹۷، ۱۳:۴۳ - کنت مونت کریستودردناک ترین قسمتشم همینه؛هیچ صدایی اون شکلی نیست...
- ۲۵ بهمن ۹۷، ۰۲:۰۱ - ... !!التماس کردن شجاعت نمیخواد، عزت نفس ...
- ۲۱ بهمن ۹۷، ۱۵:۳۶ - ♕αяαмεsн♕ ...نفهمیدم ک ........
- ۱۹ بهمن ۹۷، ۲۱:۴۰ - ♕αяαмεsн♕ ...کاش از سکوتم میخواندی ............چ زیبا :)
نویسندگان
- جهان‌پریش (104)
پیوندهای روزانه
غم ِِ جُمعه عصــر و
غریبىِ حصر و
یه دنیا محالو
تو سینهَ م گذاشتی
پ.ن: جمعه ها خون جای بارون میچکه... :(
دو گروه از مرگ نمی ترسند و از آن ابایی ندارند
یکی آنانکه همه چیزشان را باخته اند
و دیگر آنانکه همه چیز را بُرده اند...
ج.ح
________________________
پ.ن1: چقد حال همه بده... چه روزهای غمگینی... گذشته کجایی دقیقاً کجایی؟؟
پ.ن2:مث یه قایق متروک توی دریای جنوبم / دارم از توو پاره میشم به همه میگم که خوبم... :( مهدی موسوی
فرصتی دارم برای نوشتن...
با دستهایم , چشم هایم, حنجره ام...
با نفس هایم می نویسم!!
با نفس های بی مخاطبِ خود
از تو در باد شعر می گویم
من که زیرِ شکنجه ها هستم
جای فریاد, شعر می گویم
همیشه راه برگشت کوتاه تر و سخت تراست...
ما نمی رویم
ما بوده ایم و بودنی
ماندنم جای خودم را تنگ می کند
پس...
برمی گردم!!
به آنچه مرا بود ...
اما با شعر!
با آنچه که از کالبد عشق تراشیده ام!
آری!
من...
عشق...
شعر...
تمام نمی شویم...
جعفر حبیبی